MOHAÇ TÜRKÜSÜ

    Bizdik o hücumun bütün aşkıyla kanatlı;

    Bizdik o sabah ilk atılan safta yüz atlı.

    Uçtuk Mohaç ufkunda görünmek hevesiyle,

    Canlandı o meşhur ova at kişnemesiyle!

    Fethin daha bir ülkeyi parlattığı gündü;

    Biz uğruna can verdiğimiz yerde göründü.

    Gül yüzlü bir afetti ki her busesi lale;

    Girdik zaferin koynuna, kindik o visale

    Dünyaya veda ettik, atıldık dolu dizgin;

    En son koşumuzdur bu! Asırlarca bilinsin!

    Bir bir açılırken göğe, son defa yarıştık;

    Allah’a giden yolda meleklerle karıştık.

    Geçtik hepimiz dört nala cennet kapısından;

    Gördük ebedi cetleri bir anda yakından!

    Bir bahçedeyiz şimdi şehitlerle beraber;

    Bizler gibi ölmüş o yiğitlerle beraber

    Lakin kalacak doğduğumuz toprağa bizden

    Şimşek gibi bir hatıra nal seslerimizden